KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA
Hosta to urocza bylina tworząca bujne rozety liści, których różnorodność w wielkosci i budowie ale przede wszystkim barwie podawana jest w setkach. Roślina ta pochodzi z terenów północno-wschodniej Azji głównie z Japonii, półwyspu Koreańskiego ale również Chin i Rosji. Różne źródła podają różne liczby gatunków od 17 do ponad 50, osobiście odcinam się od tej chaotycznej zabawy którą określam jako botaniczną grafomanie. Niema bowiem dwóch różnych Host których różnice w strukturze byłyby tak istotne jak na przykład u Szałwii lub Oregano. Wolę więc rozróżniać je jako duże, małe, wąskolistne, szerokolistne o kwiatach białych, różowych, fioletowych, niebieskich. Przypisywanie wagi co do jakiejkolwiek z istniejącej klasyfikacji odmianowej jest również o tyle nieistotne o ile rzadko są one respektowane przez większość hodowców i sprzedawców. Zazwyczaj bowiem za nazwą Hosta podawana jest jedynie nazwa odmiany-kultywaru których jak już wcześniej wspomniałem są setki a co roku rejestrowanych jest wiele nowych krzyżówek. Bierze się to stąd że poprzez łatwy podział kępy otrzymujemy klona posiadającego w stu procentach te same cechy co dana genetyczna wariacja. A wariacje te przedstawiają się u Host przede wszystkim w niesamowitej różnorodności zabarwienia liści. Liście te mogą mieć bowiem wszelkie odcienie zieleni graniczące niemal z niebieskim lub żółtym oraz naznaczone być w najróżniejszy sposób w przebarwienia, najczęściej białe lub żółte.
Ta coraz bardziej znana w Polsce roślina często zwana jest Funkią co wynika z historii tej rośliny, bowiem jest to jej druga, odrzucona nazwa botaniczna. Pomimo dużej popularności w Europie i Ameryce Północnej jedynie jej walory ornamentalne są powszechnie wykorzystywane. Zupełnie inaczej jest np. w Japonii, gdzie zwana Urui jest bardzo lubianym warzywem.
UPRAWA
Naturalnym środowiskiem Hosty są głownie lasy liściaste, dlatego bardzo dobrze czuje się ona w półcieniu, choć większość kultywarów znosi również zarówno pełne słońce jak i cień. Lubi żyzną kompostową glebę i zazwyczaj bez problemów zimuje w polskich ogrodach. Liście Hosty obumierają na zimę, późną wiosną wyrastają okazałe kiełki z których stopniowo rozwijają się zrolowane w nie liście. Te właśnie kiełki - rulony liści nazywane są w j. angielskim Hostons i są najcenniejsze kulinarnie. Można je bielić jak szparagi robiąc nad kłączami kopce z ziemi, piasku lub świerzego siana zanim zaczną wyrastać. Mając silne rośliny można pozwolić sobie nawet na podwójne zbiory jednak szczególnie jeśli jest to drugi zbiór warto zostawić choć jeden kiełek aby roślina mogła rozwinąć z niego szybko liście i zacząć czerpać energie potrzebną do dalszego rozwoju. Prawdziwym utrapieniem mogą być ślimaki którym widać bardzo smakuje a także wirusy i choroby grzybiczne liści, dosyć trudne do zwalczenia.
ZASTOSOWANIE KULINARNE
Hosty porównywane są najczęściej do szparagów, osobiście jednak uważam że są one smaczniejsze ze względu na oryginalną lekko orzechową nutę smakową. Hostony, czyli kiełki lub dopiero rozwijajace się liście blanszuje się lub lekko tylko gotuje, to samo można robić z kwiatostanani. Oczywiście wiele zależy od odmiany, gleby i warunków klimatycznych ale jest jedna generalna reguła odnośnie smaku. Czym młodsze i bielsze są Hostony, tym ich smak jest łagodniejszy a nawet mdławy. Z kolei czym zieleńsze liście zbieramy, tym bardziej mogą być one gorzkawe a nawet łykowate.