Zioła z Odległych Krain: września 2015

KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA

Dla mieszkańców terenów klimatu umiarkowanego, Oregano oznacza Śródziemnomorskie Origanum vulgare. Tymczasem dla mieszkańcy tropików nazwa ta oznacza rośliny takie jak : Plectranthus amboinicus, Poliomintha bustamanta (lub P. longiflora ) albo Lippia micromera (lub Lippia graveolens). Pomimo że wszystkie te cztery rodzaje ziół znacznie się od siebie różnią, wszystkie one dzielą podobny smak, aromat i właściwości lecznicze, dzięki ich wspólnej zawartości karwakrolu i tymolu. Lippia micromera pochodzi z Północnej części Ameryki Południowej oraz Karaibów i jest szeroko rozpowszechniona w krajach tropikalnych aż po Filipiny ( gdzie wiele osób bierze ją za Origanum vulgare lub Majeranek ). Roślina ta posiada długą tradycję użycia jako przyprawa oraz lek, na Karaibach, Ameryce Środkowej i Północy Ameryki Południowej.
Jej Anglojęzyczne potoczne nazwy to między innymi : Jamaican Oregano, Dominican Oregano, Carribean Oregano, Mexican Oregano, Spanish Thyme, Oregano del Pais, Oregano Poleo, Puerto Rican Oregano, Oregano Chiquito, False Thyme, False Oregano, Petite Thyme, Oregato and Oreganillo.

UPRAWA

Lippia micromera jest kochającym słońce, wieloletnim, tropikalnym krzewem, o cienkich, łamliwych, wykładających się pędach, zazwyczaj nie dłuższych niż 2m, drobnych, ok. 1cm krótkich liściach i jeszcze mniejszych kwiatkach. W naturze porasta ona suche zbocza wzgórz i obrzeża lasów. Lubi piaszczysto-ilaste, przepuszczalne gleby o odczynie neutralnym lub zasadowym. Jamajskie Oregano poradzi sobie nawet w bardzo słabej jakości ziemi, ale dla silnego wzrostu potrzebuje dobrego kompostu. Roślina ta dobrze radzi sobie z silnymi upałami i okresami suszy, z kolei nadmiar wody może być dla niej zabójczy. Jest ona bardzo wrażliwa na mróz, ale w klimacie umiarkowanym może być z powodzeniem uprawiana w pojemnikach i traktowana jako roślina domowa.

ZASTOSOWANIE KULINARNE

Świeże lub suszone liście Jamajskiego Oregano, używane są tradycyjnie jako przyprawa w kuchni Karaibskiej. Może być ono szeroko używane, w podobny sposób jak Greckie Oregano, jednak posiada bardziej intensywny i bogaty smak i aromat. Używane jest do potraw mięsnych i ryb, pizzy, nadzień, gulaszy, zup i sałatek. Aby zapobiec wyparowywaniu aromatu tego zioła, należy dodawać je w ostatnich minutach gotowania.

ZASTOSOWANIE MEDYCZNE

Lippia micromera jest tradycyjnie używana na astmę, bronchit, przeziębienie, kaszel, grypę, oligurię, w celu poprawy apetytu i zwalczania infekcji żołądkowych. Spożywane jest na świeżo lub w postaci naparów, mocne napary mogą być używane do płukania jamy ustnej. Posiada działanie antybakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciw drożdżakowe, moczopędne, oczyszczające organizm, przeciwskurczowe, przeciwastmatyczne, przeciwwymiotne, łagodzące podrażnienia błon śluzowych, wykrztuśne, stymuluje pracę żołądka a także całego organizmu i umysłu i tonizuje. Zawartość związków chemicznych olejku eterycznego Lippi micromera, różni się znacznie w proporcjach: karwakrol (26,5 - 48%), tymol (7,1-33,7%), y-terpinene (4,5-22,5%), p-cymene (11,5-16,2%), beta-caryophyllene (12,1%),1,8-cineole (2,2%), zawiera ona również w niewielkich ilościach limonene, linalool, geranial, eugenol, neral i mentol. Zioło to należy do najczęściej używanych na Karaibach ziół do zwalczania stanów traumatycznych, nerwowych, lęków i depresyjnych obaw. Lippia micromera w większych ilościach powinna być unikana przez kobiety w ciąży.