Zioła z Odległych Krain: Elatostema lineolatum i inne gatunki Elatostemy

English version

KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA

Elatostema to rodzaj niewielkich, wieloletnich roślin składający się z co najmniej 200 gatunków, występujących w tropikalnej i subtropikalnej części Azji, Australii, Afryce i Nowej Zelandii. Większość tych gatunków znaleźć można w lasach Południowo-wschodniej Azji, i wiele z nich wciąż jeszcze nie było opisane w botanicznej literaturze. A jeśli chodzi o te co zostały opisane, to wciąż jest dużo problemów z ich właściwą klasyfikacją. Jest spory bałagan w ich nazewnictwie, wielu gatunkom nadano wiele różnych nazw botanicznych w różnych regionach, a niektóre z naukowych nazw łacińskich zostały omyłkowo przypisane do roślin z różnych gatunków Elatostemy.
Elatostema lineolatum jest jednym z gatunków z tego rodzaju o najszerszym obszarze występowania. Można ją znaleźć w Nepalu, Butanie, Assamie, Chinach, na Tajwanie i Filipinach. Jest ona powszechnie spożywana jako warzywo liściaste w Nepalu i Butanie, gdzie jej całe pędy w pęczkach są często sprzedawane na miejscowych targowiskach. W niektórych regionach w Japonji Elatostema umbellatum i kilka innych blisko spokrewnionych gatunków Elatostemy, używane są jako warzywa i niekiedy ich całe pędy sprzedawane są w pęczkach
E. lineolatum, E umellatum i inne blisko spokrewnione gatunki Elatostemy są również używane jako dzikie warzywa w innych krajach jak Indie, Tajwan, Malezja, Filipiny i Australia, ale raczej wyłącznie przez rdzenne plemiona i zbieraczy dzikich jadalnych roślin. W Australii Elatostema reticulatum nazywana jest Szpinakiem Lasów Deszczowych (Rainforest Spinach) przez miłośników jadalnych chwastów, i mi się ta nazwa naprawdę podoba i myślę że może być ona używana dla wszystkich jadanych gatunków Elatostemy. Pomimo że tylko kilka gatunków zanotowane zostało jako używane jako pożywienie, mam silne podejrzenie że tak naprawdę wszystkie gatunki Elatostemy mogą być zjadane. A jako że nie znalazłem jakiejkolwiek informacji o tym aby jakikolwiek gatunek Elatostemy był trujący lub by jego zjedzenie powodowałoby jakiekolwiek skutki uboczne. Biorę to jako zielone światło aby spróbować każdego gatunku Elatostemy jakiego tylko będę mieć okazję.
Smutnym jest że Elatostema jest tak niewykorzystywanym warzywem, nawet w regionach gdzie występuje obwicie w naturze. I poza kilkoma gatunkami Elatostemy takimi jak Elatostema rugosum i Elatostema repens, hodowanymi jako ozdobne, rośliny te są prawie całkowicie nieznane poza krajami swojego pochodzenia. Poza małymi półdzikimi chodowlami w Japonii, nigdy również nie słyszałem o żadnej uprawie warzywnej Elatostemy, nawet na skalę niekomeryjną, pomimo że jest ona bardzo smaczna i może rosnąć w warunkach w jakich inne warzywa nie dają rady.
Tak samo jak gatunki Elatostemy są mało popularne jako rośliny jadalne, są one mało znane jako rośliny lecznicze. Ale zanotowano ich użycie jako ludowych środków leczniczych w różnych krajach (głównie tropikalnej Azji), a nawet przeprowadzono niewielką liczbę badań nad fitofarmakologią tych roślin.
Powodem dla którego gatunki Elatostemy są tak mało znane nawet w większości regionów gdzie rosną one masowo na dziko, może być ich dostępność. Elatostemy lubią gęstą, niedoprzebycia, ciemną, wilgotną dżunglę. Sam znalazłem tą roślinę dopiero po dwóch latach spędzonych na Filipinach, na północy wyspy Luzon, gdzie gatunki Elatostemy są bardzo popularne, ale jedynie w trudno dostępnej dżungli. Miało to miejsce po bardzo ciężkich próbach przemierzania dżungli w górzystym regionie Cordillera, kiedy zdałem sobie sprawę że walka o każdy jeden krok naprzód, z gęstymi krzakami splątanymi lianami zabiera za dużo czasu.
Tak więc zamiast tego postanowiłem wskoczyć na drogę szybkiego ruchu którą dostrzegłem. Tą drogą szybkiego ruchu, jedyną czystą pośród dziczy bujnych roślin było .... koryto martwej rzeki. Tak właśnie już jest na Filipinach, gdzie podczas sezonu deszczowego wiele z rzek jest szerokie, głębokie i o porywistym nurcie, a większość z nich zanika całkowicie lub zmienia się w ledwo kapiące strumyki po kilku miesiącach pory suchej. Pozostawiając dobry, czasem sporej szerokości korytarz, bardzo łatwy do przebycia w porównaniu do gęstej, nieokiełznanej dżungli. Chociaż czym bardziej górzysty teren, tym więcej jest gimnastyki ze skakaniem lub wdrapywaniem się na skały (w zależności od tego czy się idzie w dół czy w górę koryta rzeki). I zawsze znajdzie się olbrzymią różnorodność roślinności na obrzeżach koryta rzeki, i to właśnie tam ujrzałem swoją pierwszą roślinę Elatostemy.

A oto filmik jaki nakręciłem o Elatostemie na Filipinach.

UPRAWA I ZBIÓR

Gatunki Elatostemy to tropikalne lub subtropikalne, wieloletnie, niezdrewniałe, na wpół sukulentyczne rośliny, tworzące podszycie lasu, w wilgotnych i zacienionych miejscach. Większość gatunków Elatostemy posiada bardzo podobny wygląd i sposób rozwoju do Elatostemy lineolatum. E. lineolatum posiada łodygi które wyrastają wzwyż na ok. 50cm, po czym przeważnie opadają na ziemię i zaczynają bardziej rozkrzaczać. Tak więc główna łodyga szybko po zetknięciu z glebą zaczyna wypuszczać korzenie ze swoich węzłów, a po przykryciu gnijącymi opadłymi liśćmi zamieniającymi się szybko w kompost (który rośliny te kochają), łodyga ta staje się bardziej kłączem. A młode boczne łodygi z niej wyrastające zaczynają wzrost do góry, aby później powtórzyć ten proces. Sprawia to że ich rozmnażanie poprzez sadzonki, odrosty lub odkłady jest bardzo łatwe.
Gatunki Elatostemy zazwyczaj tworzą całe kolonie gęsto pokrywające teren, w wilgotnych, lasach, dżunglach, blisko rzek, stawów, na zacienionych górzystych stokach (występuje nawet na wysokościach ok. 2000m). Czasem mogą być one znalezione rosnąc na bardzo małej ilości gleby, na skałach lub pniach drzew (szczególnie Elatostema tomentosa której łodygi zazwyczaj dorastają jedynie do ok. 20cm wysokosci, a liście mają ok. 4cm długości, w porównaniu do ok. 10cm długości liści E. lineolatum). Niektóre gatunki Elatostemy jak np. Elatostema repens, całkowicie płożą się po ziemi, skałach lub pną popniach drzew.
Rośliny z rodzaju Elatostema lubią cień i można je znaleźć nawet w bardzo zacienionych terenach, albo w miejscach gdzie znaczne nasłonecznienie przypada jedynie na krótki czas w ciągu dnia. Jednak Nowo Zelandzki gatunek Elatostema rugosa może rosnąć w bardziej nasłonecznionych miejscach, a im więcej słońca otrzyma tym bardziej czerwone będą wyrastały jej młode liście.
E. lineolatum dosyć dobrze znosi sezonowe susze. Nawet jeśli są ekstremalne i przez długi okres, wysuszając na śmierć nadziemne części rośliny, przykryte ziemią pędy mogą przetrwać i wypuścić nowe łodygi po pierwszych deszczach. Elatostemy lubią wysokie temperatury i nie tolerują mrozów. Ich kwiaty to przeważnie zielone pęki, bardziej przypominające owocnie niż klasyczne kwiaty, i rośliny te mogą być jednopłciowe lub rozdzielnopłciowe.
Elatostemy mogą być ogólnie zbierane przez cały rok, ale w zależności od sezonów w danym regionie, dostępność świeżo wyrośniętych, delikatnych łodyg z młodymi liśćmi może być ograniczona, a te są najlepsze. Najlepiej zbierać jest całe młode pędy z liśćmi, jako że pozostaną one na dłużej świeże, a dodatkowo jest to o wiele łatwiejsze. Ale można również zbierać i same liście pozostawiając łodygi, dzięki temu rośliny będą silniejsze i szybciej wypuszczą nowe. Należy pamiętać o ich dokładnym umyciu, ponieważ ze względu na ich miejsce występowania są one często zabrudzone drobinami błota, mają jakieś robactwo pod spodem liści lub inne brudy.

ZASTOSOWANIA KULINARNE

Świeże młode liście i pędy Elatostemy lineolatum są chrupkie i soczyste, ich sok jest dosyć śluzowaty, i mają one łagodny smak i bardzo miły aromat przypominający piwo korzenne. W Butanie nazywa się ją Dumroo, i jest dostępna przez cały rok, a w okresie zimowym cieszy się wysokim popytem, będąc jedną z roślin najczęściej używaną do gotowania zupy warzywnej. Lokalni mieszkańcy jedzą zupę Dumroo aby pozbyć się bólów ciała.
Młode pędy i liście są cenione jako warzywny specjał jedzony jako zakąska, i specjalna potrawa jedzona podczas ceremonii religijnych gotowana jest z nich po posiekaniu, razem z czili, cebulą, serem i niekiedy mięsem. W Indyjskim stanie Nagaland nazywa się ją Jothu Gazo, i jej liście i delikatne pędy są gotowane razem z ryżem i innymi warzywami i czasem z mięsem, jako potrawa Galho. Można je również zasmażać lub piklować.
Nadziemne części Elatostemy lineolatum są bogatym źródłem wapnia (765.00mg/100g), magnezu (760mg/100g), i manganu (82.5mg/100g), i zawierają inne minerały jak: żelazo (94.5mg/100g), fosfor (80mg/100g), cynk (27.5mg/100g), miedź (2.0mg/100g), kobalt (2.0mg/100g). Składają się one głównie z protein (24.15%), błonnika (15.4%), aminokwasów (5.25%), rozpuszczalnych protein (5.05%), lipidów (2.2%) i cukrów (2%).

W Japonii młode pędy, liście i owoce Elatostemy laetevirens (nazywanej Mizu lub Aomizu) i Elatostemy umbellatum var. majus (Akamizu) są powszechnie jedzone jako dzikie warzywa. Jada się je jako tempura - smażone w panierce lub gotuje i posiadają one wyjątkowy aromat opisywany jako świeży, kwiecisty i zielony. Również łodygi, liście i kłącza Elatostemy involucratum (Uwabamisou) jadane są na świeżo, gotowane lub marynowane.
Elatostema umbellatum jest również jadana w Malezji.

Elatostema reticulatum nazywana jest w Australii Szpinakiem Lasów Deszczowych (Rainforest Spinach) i jej soczyste młode pędy z liśćmi są jedzone przez zbieraczy dzikich roślin. Mówi się o niej że najsmaczniejsza jest po ugotowaniu, a jej smak jest przyjemny i przypomina fasolkę. Można ją zasmażać posiekaną z cebulką, lub używać na wiele innych sposobów na które przyrządza się inne liściaste warzywa.

Łodygi i liscie Elatostemy platyphyllum spożywane są w Nepalu (ich lokalna nazwa to Sano Gangleto), Butanie (Dambru), i stanach Nagaland (Mechijakem) i Sikkim (Gagleto) w Indiach, gdzie całe młode pędy są miedzy innymi używane do robienia pikli.

Również młode liście Elatostemy sessile, Elatostemy cuneatum i Elatostemy dissectum wspomniane są w literaturze jako używane warzywa. A jeśli chodzi o te wszystkie pozostałe gatunki Elatostemy, to nie chcę nikogo ośmielać, ale osobiście bym ich spróbował. Ponieważ nie tylko brak jest jakichkolwiek zanotowanych przypadków zatrucia jakimkolwiek z gatunków Elatostemy. Ale również trudno jest znaleźć jakikolwiek gatunek z całej rodziny Pokrzywowatych, do której rodzaj Elatostemy należy, który powodowałby niepożądane reakcje po spożyciu. Faktycznie większość z roślin pokrzywowatych może być spożywana a wiele z nich posiada istotne zalety zdrowotne.

Moją ulubioną jako warzywo Elatostemą jest Elatostema multicanaliculatum jako że jej liście rosną zazwyczaj większe niż te u Elatostemy lineolatum, i podczas gdy łodygi E. lineolatum szybko stają się twarde, suche i łykowate, łodygi E. multicanaliculatum rosną coraz bardziej grube, mięsiste i chrupkie (jej pędy mogą być grubsze niż 2cm średnicy, i chociaż jeszcze tego nie próbowałem to wydają mi się doskonałe na pikle). Tak samo jak E. lineolatum, Elatostema multica (jak lubię zdrabniać multicanaliculatum) posiada łagodny smak i aromat piwa korzennego (który generalnie większośc gatunków Elatostemy posiada mniej lub bardziej).
Poza tymi dwoma gatunkami Elatostemy, dotychczas miałem okazję również spróbować :
Elatostema edule - bardzo podobna do E. multica ale jej liście są trochę mniej miesiste i soczyste
Elatostema longifolium i Elatostema hiperlongifolium - liscie i pędy bardzo soczyste i aromatyczne.
Elatostema spinulosum - jej liście smakują tak samo jak te E. lineolatum, ale posiadają więcej tego aromatu przypominającego piwo korzenne, chociaż jej liście i łodygi nie są tak soczyste, i maja dosyć szorstką, wybroczona powierzchnię.
Elatostema tomentosa - liście i łodygi są jeszcze mniej soczyste niż E. spinulosum, dodatkowo jej pędy są pokryte włoskami i liście również są nieco omszone, ale również posiadają ten sam korzenno-piwny aromat.
  Elatostema banahaense - jej liście i łodygi są całkiem soczyste i chrupiące, ale mają mniej tego aromatu który mają gatunki wymienione powyżej.
  Elatostema repens - pędy i liście są soczyste i chrupiące, ale aromat jest u niej ledwo wyczuwalny.
  Elatostema mounttomas i Elatostema tuba - nie są zbyt wartościowe jako warzywa, oba są pozbawione aromatu, niezbyt miekkie i łykowate.
Wszystkie wymienione tu powyżej gatunki Elatostemy, posiadają śluzowate soki w swoich pędach i liściach, co oznacza że są one bardzo pożywne.

ZASTOSOWANIA LECZNICZE

Istnieje bardzo mało informacji na temat zastosowania medycznego jakichkolwiek gatunków Elatostemy. Ale można znaleźć pewną zanotowaną wiedzę o ich zaletach zdrowotnych i zastosowaniach w tradycyjnym lecznictwie Chin, Tajwanu, Japonii, Butanu, Asamu, Malezji czy Papui Nowej Gwinei. Istnieje jedynie bardzo niewielka liczba przeprowadzonych badań nad fitochemią i właściwościami farmakologicznymi kilku różnych gatunków Elatostemy. Badania te przeprowadzono w tak różnych państwach jak Chiny, Indie, Bangladesz, Malezja i Nowa Zelandia. Co pokazuje że jest szansa że przynajmniej w krajach gdzie rośliny Elatostemy występują powszechnie na dziko, niektóre z jej gatunków mogą zyskać poważne zainteresowanie większej rzeszy zielarzy, i zdobyć szerszą popularność jako tradycyjny środek leczniczy lub nawet oficjalny lek w przyszłości.

Poniżej umieściłem wszystkie informacje jakie tylko udało mi się znaleźć o tradycyjnym zastosowaniu medycznym i fitochemii i farmakologii gatunków Elatostemy. Chociaż nieliczne, pokazują one duży potencjał tych roślin. Ukazują one również wzorzec powtarzających się takich samych lub podobnych zastosowań różnych gatunków Elatostemy zanotowanych w różnych krajach. Tak więc można przypuszczać że większosć gatunków Elatostemy, tak samo jak podobne sa do siebie nawzajem, tak i dzielą one te same zalety zdrowotne nawet jeśli nie zostały one nigdy zanotowane.
Na przykład, jak wiem z własnego doświadczenia  Elatostema lineolatum, Elatostema multicanaliculatum, Elatostema longifolium, Elatostema hiperlongifolium, Elatostema spinulosum, Elatostema edule, Elatostema banahaense jak również i Elatostema repens, która wyglada dosyć odmiennie i posiada inny charakter wzrostu. Wszystkie te gatunki posiadają śluzy w swoich łodygach i liściach, co oznacza że mają one działanie osłaniające, tak więc mogą być spożywane w celu łagodzenia podrażnień gardła, wrzodów żołądka, lub mogą być używane zmiażdżone do okładów na poparzenia skóry lub w celu łagodzenia podrażnień skóry.

  Elatostema lineolatum (nazywana Jothu Gazo w Nagaland; Solunche/Jyan/ Gariyangei/Ching Sougri w Manipurze; Himbu, Tang-nap w Indiach; Dumroo w Butanie; Leng Chi Cao na Tajwanie; Xia Ye Lou Ti Cao w Chinach) - Roślina ta działa przeciwzapalnie i uśmierza ból. W Tradycyjnej Chińskiej Medycynie cała roślina używana jest do usuwania gorąca i wilgoci z organizmu, aktywacji krwi, odblokowania meridianu, stymulacji urynacji i usuwania opuchlin. Używana jest przeciwko czerwonce bakteryjnej, reumatyzmowi i artretyzmowi. Zewnętrznie stosowana jest na czyraki, zakażenia ropotwórcze, i w celu uśmierzenia bólu po ugryzieniu przez koty. Na Tajwanie zmiażdżone łodygi z liśćmi przykładane są na zranienia nożem i obrażenia po bójkach. W Asamie ludzie powiadają że pasta z rośliny przyłożona na rany działa cuda. Mieszkańcy Butanu wierzą że roślina ta ma wiele właściwości medycznych i zwiększa odporność organizmu. Podczas zimowych miesięcy jadają oni zupę warzywną z E. lineolatum jako głównym składnikiem, o której mówi się że przynosi ulgę w bólach ciała (prawdopodobnie chodzi o bóle typu reumatycznego spowodowane przez wpływy zimna, wilgoci i wiatrów zimowych miesięcy).
Nadziemne części Elatostemy lineolatum są bogatym źródłem wapnia (765.00mg/100g), magnezu (760mg/100g), i manganu (82.5mg/100g), i zawierają ine minerały jak: żelazo (94.5mg/100g), fosfor (80mg/100g), cynk (27.5mg/100g), miedź (2.0mg/100g), kobalt (2.0mg/100g). Składają się one głównie z protein (24.15%), błonnika (15.4%), aminokwasów (5.25%), rozpuszczalnych protein (5.05%), lipidów (2.2%) i cukrów (2%).

  Elatostema umbellatum (Lou Ti Cao - Chiny) - spożywana jako warzywo posiada silne działanie przeciwutleniające, jest bogata w związki fenolowe i zawiera glikozydy kamferolowe i kwas kawowy. W Chinach liście stosowane są w formie okładów na dolegliwości brzuszne.
  Elatostema umbellatum var. majus (Akamizu - Japonia) - zawiera 0.0018% olejku eterycznego, którego głównymi składnikami są phytol, linoleic acid, palmitic acid, methyl salicilate, neophytadiene, najsilniej aroma-aktywnymi składnikami tej rosliny są (2E)-hexenal, (3Z)-hexenol, 1-octen-3-ol, 4-vinyl-o-guiacol.

Elatostema involucratum (Chi Che Shi Zhe - Chiny), niektórzy autorzy uznają że jest to synonim dla Elatostema umbellatum var. majus - w Tradycyjnej Chińskiej Medycynie opisywana jest ona jako gorzka i lekko ochładzająca, wpływająca na jelito grube, wątrobę i śledzionę i detoksykacyjna. Używa się jej przeciwko czerwonce, wysokiej gorączce, konwulsjom, żółtaczce, reumatyzmowi, obrzękom, braku miesiączki, wrzodom, śwince, półpaścowi, ukąszeniom węży, posiniaczeniom, złamaniom i zatorom.

Elatostema stewardii (Lu Shan Lou Ti Cao - Chiny) - w Tradycyjnej Chińskiej Medycynie zioło to opisywane jest jako gorzkie, o lekko ochładzającym charakterze i oczyszczające z toksyn. Używa się jej przeciwko czerwonce, wysokiej gorączce, konwulsjom, żółtaczce, reumatyzmowi, obrzękom, braku miesiączki, wrzodom, śwince, półpaścowi, ukąszeniom węży, posiniaczeniom, złamaniom i zatorom. Okłady z jej liści używane są na dolegliwości brzuszne. Ekstrakcja polisacharydów z Elatostemy stewardii dała rezultaty 13.86 % i 14.06 %.

  Elatostema platyphyllum synonimy Elatostema platyphylloides, Elatostema platyphylla, (Dambru - Bhutan; Sano gangleto - Nepal; Gagleto - Sikkim, Hoj Ao - Arunachal Pradesh, Mechijakem - Nagaland, również Dambrumchoem, Samselbee, Tang-nap-sau, Tangnap w Indiach; Quan Ye Lou Ti Cao w Chinach) - cała roślina oczyszcza organizm z gorąca i wilgoci, stymuluje urynację i usuwa opuchlizny. Na Tajwanie wywary z liści są spożywane przeciwko ukąszeniom jadowitych węzy, a zmiażdżone liście przykładane są na rany. W Indiach świeży sok z łodygi stosowany jest w celu zatrzymania wymiotów. Pasta ze świeżych liści zmiksowanych z krowim mlekiem jest podawana dzieciom w celu pozbycia robaków jelitowych i grzybicy woszczynowej.

Elatostema duyunense - jest szeroko stosowana w Chinach jako tradycyjny lek na artretyzm, dolegliwości reumatyczne, złamania, puchlinę i dysurię. Zioło to zawiera flawonoidy i ich glikozydy, trójterpenoidy, steroidy, kwasy tłuszczowe, alkany i polisacharydy. Jej olejek eteryczny składa się głównie z limonene (8.71%), mushroom alcohol (7.89), beta-ionone (4.56), geranylacetone (4.43), phenylethyl alcohol (4.13), quinoline (3.85), geraniol (3.1), linalool (2.83), nerolu (2.73) i tymolu (2.28), zawiera również m.in. borneol, naphthalene, methyl salicylate, terpineol, citronellol, citral, copaene, hexadecane i plant ketone.

  Elatostema rugosum (Parataniwha, New Zealand Begonia - Nowa Zelandia) - czerwone liście tej rośliny zawierają antocyjaniny, i testy wykazały ich średnio 14-krotnie większą efektywność w zwalczaniu wolnych rodników DPPH od zielonych lisci E. rugosum, i znacznie większą aktywność przeciwutleniania, zawierają one również inne flawonoidy i kwas hydroksycynamonowy.

  Elatostema laetevirens (Aomizu - Japonia) - główne składniki jej olejku eterycznego (0.0016%) to phytol, neophytadiene, y-himachalene, ethyl acetate, hexahydrofarnesyl acetone, najsilniej aroma-aktywne składniki E. laetivirens to (2E)-hexenal, (2E,4E)-nonadienal, heptanal, linalol, 4-vinyl-o-guiacol.

  Elatostema papilosum (Shilajhar, Elya - Bangladesh; Wei Jing Lou Ti Cao - Chiny) - w Bangladeszu roślina ta jest szeroko stosowana przez osoby praktykujące tadycyjną medycynę przeciwko różnorodnym chorobom, leczą oni nią np. histerję i bóle brzucha. Jej liście wykazały w testach silne działanie przeciwutleniające i potencjał przeciw-cholinoesterazyczny, co sprawia że zioło to posiada potencjał do skutecznego leczenia choroby Alzheimer'a.

  Elatostema repens synonimy Polychroa repens, Pellionia daveauana, Pellionia repens; nazwy potoczne: Isek Naga Bukit, Sisek Tenggiling, Sisek Keli (Malezja), Tai Das, Sam Das (Wietnam) - w Malezji roślina ta jest stosowana w formie okładów na opuchlizny, czyraki, zwichnięcie kości i dolegliwości brzuszne. Napar pity jest w leczeniu reumatyzmu i chorób infekcyjnych.

  Elatostema sessile, Sisek Tenggiling, Cheng Man (Malezja), Chaulu (Indie), Gaglato (Nepal) - liście używane są na problemy żołądkowe w stanie Sikkim w Indiach. W Malezji, zmiażdżone liście używane są w formie okładów na silne dolegliwości brzuszne. Pasta z rośliny nakładana jest na czyraki, opryszczkę i pęcherze w Nepalu.

  Elatostema parasiticum - etanolowy ekstrakt z nadziemnych części tej rośliny wykazał działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Escherichia coli, Candida albicans, Aspergillus niger i Microsporum gypseum.

Elatostema calcareum, Tapun Ayuyu (Guam), Tupu-n-Ayuyu, Nengkano’Ayuyu (Mariany Północne) - na wyspie Guam zarówno liście jak i pedy są zbierane, roślina ta jest używana dla jej właściwości nawilżających, i jest składnikiem mieszanki ziół używanej w formie naparu na wszelkie choroby. Na Marianach Północnych jej liście używane są na bóle, bóle ciała, bóle głowy i gorączki.

Elatostema rostratum - w Indonezji jest spożywana przeważnie w postaci wywarów jako lek na gorączkę jak również na bóle brzucha.

Elatostema beccarii (Wamplenmpla - Vanatu) - sok wyciśnięty z liści pity jest w celu ułatwienia porodu.

Elatostema macrophyllum (Naghulu Nu - Vanatu) - sok z garść liści wyciskana z dodatkiem wody, pity jest po szklance w jako środek antykoncepcyjny.

Elatostema strigosum (Sisik naga - Północna Sumatra, Indonezja) - roślina ta używana jest w leczeniu astmy, gorączki, dolegliwości żołądkowo-jelitowych, nadciśnienia i zranień.

Elatostema banahaense - na Filipinach roślina ta jest stosowana przeciw swędzeniom i świerzbowi.

Elatostema cyrtandrifolium (Rui Chi Lou Ti Cao - Chiny) - zanotowane działanie sedatywne.

Elatostema integrifolium (Quan Yuan Lou Ti Cao - Chiny) - okłady z liści stosowane są na dolegliwosci brzuszne.

Elatostema schizocephalum (Lie Xu Lou Ti Cao - Chiny) - zanotowane działanie przeciwbólowe.

Elatostema obtusum - jest składnikiem kompozycji ziołowej Tradycyjnej Chińskiej Medycyny na chroniczne zapalenie trzustki, cała roślina uznawana jest za oczyszczającą z toksyn.

Elatostema oblongifolium - jest składnikiem kompozycji ziołowej Tradycyjnej Chińskiej Medycyny używanej w leczeniu spastycznego mózgowego porażenia dziecięcego.

Elatostema sp. nazywana Kaskas-bhirs w Papui Nowej Gwinei - wywary z całej rośliny stosowane są zewnętrznie na świerzb.

Elatostema sp. nazywana Moin Kukuri w Papui Nowej Gwinei - cała roślina jest żuta świeża przeciw gorączce, bólom głowy i bólom stawów

W Malezji kontynentalnej liście niezidentyfikowanego gatunku Elatostemy są używane w formie okładów na czoło kobiety w ciąży. Na wyspach Molukach, liście pewnej Elatostemy przykładane są na czoło w celu uśmierzenia bólów głowy, zmiażdżone liście używane są do nacierania dzieci cierpiących na silny kaszel, i rośliny te są używane do chłodzącego obmywania głowy, czasem również w celu stymulacji wzrostu włosów. W Papui Nowej Gwinei liście nierozpoznanej Elatostemy używane są doustnie w celu zatrzymania biegunki.

ELATOSTEMA LINEOLATUM

Kwiaty żeńskie

ELATOSTEMA MULTICANALICULATUM (Elatostema multica)

Kwiaty męskie

Kwiaty żeńskie

ELATOSTEMA EDULE

ELATOSTEMA LONGIFOLIUM

ELATOSTEMA HIPERLONGIFOLIUM

Tą nazwę nadałem ze wskazaniem że jest to prawdopodobnie mutacja E. longifolium. Znalazłem jedynie kilka osobników tego gatunku w jednej lokalizacji niedaleko Bakakeng, Baguio, na Filipinach.

ELATOSTEMA SPINULOSUM

Kwiaty męskie

ELATOSTEMA BANAHAENSE

Kwiaty męskie

Kwiaty żeńskie

ELATOSTEMA REPENS synonym PELLIONIA REPENS

Kwiaty

ELATOSTEMA TOMENTOSA

Nazwa tą nadałem z powodu zaskakującego braku istniejących danych na temat tego gatunku, który jest bardzo popularny w okolicach Baguio na Filipinach.

ELATOSTEMA MOUNTTOMAS

Ten gatunek znalazłem tylko w jednej lokalizacji na górze Santo Tomas niedaleko Baguio na Filipinach, i nie znalazłem dotychczas żadnych danych o nim.

ELATOSTEMA TUBA

Ten gatunek znalazłem tylko w jednej lokalizacji na górze Santo Tomas, Tuba niedaleko Baguio na Filipinach, i nie znalazłem dotychczas żadnych danych o nim.