Zioła z Odległych Krain

Szanowni Zielarze. Blog ten poświęciłem artykułom popularyzującym mało lub w ogóle nieznane w Polsce zioła, przyprawy a także warzywa i owoce. Celem moim jest przekazanie Państwu wiedzy, pozyskanej przeze mnie zarówno ze źródeł naukowych jak i własnych doświadczeń i obserwacji. Mam nadzieję, że prezentowane tutaj informacje, będą dla Państwa użyteczne. Chciałbym jednak podkreślić, że spożywanie i użycie medyczne opisanych tu roślin, powinno być skonsultowane z lekarzem.

wtorek, 25 października 2016

Alternanthera sessilis - Mukunuwena, Ponankani, Alternantera bezszypułkowa

English version

KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA

Alternanthera sessilis jest niewielką, wieloletnią rośliną z rodziny szarłatowatych, pospolicie rosnącą w wielu regionach o wilgotnym, tropikalnym lub subtropikalnym klimacie, na całej planecie. Jej pochodzenie nie jest pewne, ale w Indyjskich tekstach Ajurwedy wspomniana była już ok. 1000 lat p.n.e., kiedy to Caraka przypisywał całą roślinę na poprawę pamięci i zdolności inteligentnego myślenia, jak i do stosowania zewnętrznego w celu zachowania zdrowej i pięknej cery, i używał ją jako składnika ożywczych toników. Obecnie roślina ta jest popularnie używana jako zioło lecznicze w Indiach, stosowane na dolegliwości żołądkowe i wątrobowe, jak również dla poprawy zdrowia oczu, skóry i włosów. A w stanie Tamil Nadu i na Sri Lance jest jednym z najpopularniejszych warzyw, często sprzedawana w pęczkach na lokalnych straganach. Alternanthera sessilis i blisko z nią spokrewnione i podobnie wyglądające gatunki jak Alternanthera philoxeroides, Alternanthera nodiflola i Alternanthera brasiliana, a także i te mniej podobne jak Alternanthera pungens, Alternanthera bettzickiana, Alternanthera ficoidea i Alternanthera sissoo. Są również używane jako warzywa i zioła lecznicze w wielu innych krajach, na różnych kontynentach.
Alternanthera sessilis lubi wilgotne, bagniste tereny, jednak łatwo adaptuje się nawet w bardzo suchych warunkach. Ale w zależności od środowiska jej pokrój znacznie się różni, od formy wzniosłej do całkowicie płożącej. I wielkość i kształt jej liści również się zmienia, od bardziej owalnego do podłużnego. Może to prowadzić do pomyłki z innymi, podobnymi gatunkami Alternantery (z którymi może się ona łatwo krzyżować tworząc hybrydy), ale jako że wszystkie one są jadalne i posiadają te same właściwości lecznicze, nie powoduje to żadnego ryzyka.
Alternanthera sessilis i Alternanthera brasiliana występują także w odmianach o czerwonych liściach, które sa często sadzone w tropikalnych ogrodach jako rosliny ozdobne, ale są one również jadalne i zdrowe. A zarówno zielonolistna jak i czerwonolistna odmiana gatunku Alternanthera reineckii, są popularne na całym świecie jako rośliny akwariowe.
Ale podczas gdy Alternanthera sessilis jest bardzo ceniona jako warzywo i lek zielarski, jest ona często również uciążliwym, inwazyjnym chwastem, w tropikalnych rejonach. Szczególnie w podmokłych miejscach, takich jak pola ryżowe, gdzie rozmnaża się ona niesamowicie szybko, poprzez swoje nasiona.
Najpopularniejszymi potocznymi nazwami Alternanthery sessilis w języku angielskim są : Sessile Joyweed, Dwarf Copperleaf, Carpet Weed i Water Amaranth. Można by jej więc nadać polską nazwę Bezszypułkowa Wesołka lub Siedząca Wesołka, Karłowaty Miedzianyliść, Dywaniasty Chwast albo Wodny Amarantus. Ja jednak wolę nazwy Mukunuwena i Ponankani lub Ponangani, czyli lekko spolszczone wersje najpopularniejszych nazw tego warzywa-zioła, w kulturze Lankijskiej i Tamilskiej. Bo to właśnie na Sri Lance i na południu Indii roślina ta jest obecnie najczęściej używana, i tam rozwinęła się najmocniej jej kulinarna tradycja, i wyrafinowane receptury właśnie stamtąd najbardziej rozsławiają to zdrowe warzywo na inne zakątki świata. Alternanthera sessilis tłumaczy się dokładnie jako Alternantera bezszypułkowa, ale na polskiej wikipedii podana jest również dla niej nazwa Krąglatka bezogonkowa.
Poniżej wymienię inne popularne, potoczne nazwy Alternanthery sessilis używane w różnych językach : Brede Chevrette, Magloire (Francuski), Periquito-sessil, Perpetua (Portugalski), Rumput Aur, Karemah Bukit, Keremuk, Daun Keremak (Malajski), Ponnankanni, Ponnanganni, Ponnanganni Keraai, Ponnannkannikkirai (Tamilski), Horngtyang Wu (Tajwan), Matsyaksi, Matsyaakshi, Matsyagandhaa, Matsyaadini, Minaakshi, Bahli, Gandali, Gartkalambukaa, Vaahlikaa (nazwy ajurwedyjskie), Machhechhi, Paanachooni (nazwy Unnani), Gudari Sag, Garundi (Hindi), Jalajambo (Gujarati), Sanchesak, Salincha Sak, Chanchishak, Haicha (Bengalski), Honagonne Soppu, Honugonesoppu (Kannada), Kozuppa, Meenamgani (Malayalam), Kanchari (Marathi), Phakchet (Manipuri), Madsagandha (Oriya), Ponnanganti Koora, Ponnagantikura (Telugu), Mukunuwenna (Sinhalese), Bengroo, Waglon (Pakistan), Daun Tolod (Indonezja), Lian Zi Cao, Bai Hua Zi (Chiny), Tsuru-nogeito (Japonia), Lupo (Wyspa Panay), Bunga-bunga (Tagalog), Abisrana (Illocano), Karitana (Visayan), Mata Kura (Maori), nDatawuli (Sierra Leone), Tosre, Abanase-abanase (Ghana).
Alternanthera sessilis posiada sporo botanicznych synonimów, takich jak : Telanthera amoena, Gomphrena sessilis. Alternanthera triandra i Alternanthera denticulata, ale obecnie trudno jest natrafić na użycie któregokolwiek z nich.

Tutaj jest mój filmik o A. sessilis - https://www.youtube.com/watch?v=DzyRxaOGDBc&t=16s

UPRAWA I ZBIÓR

Alternanthera sessilis jest wieloletnią ale krótkowieczną rośliną tropikalną, niekiedy występującą jako roślina jednoroczna. Na przykład w rejonach z sezonem na tyle zimnym aby ją zabić (-1*C), lub ekstremalnie suchym. Potrafi dorastać do metra wysokości i do sporo ponad metra szerokości. Jest ona rośliną o pokroju częściowo wznoszącym, częściowo płożącym lub zwisającym. Najlepiej rośnie na żyznych, wilgotnych glebach i uznawana jest nawet za roślinę na wpół wodną (potrafi rosnąć zanurzona w wodzie do metra głębokości, ale raczej przez krótki okres niż na stałe). Ale co zaskakujące, potrafi również rosnąć w bardzo suchych warunkach. Jej liście mogą mieć długość od 2 do 8 cm, i kształt od szeroko owalnego po lancetowaty. Istnieje czerwonolistna odmiana Alternanthery sessilis, łatwo mylona z czerwonolistną (purpurową) odmianą Alternanthery brasiliana. A także dwubarwne formy A. sessilis, z białymi lub żółtymi liniami na liściach, znaleźć można w hodowli jako rośliny ozdobne, które są jadalne tak samo jak te zielonolistne.
Roślina ta potrafi rosnąć na różnych glebach, w różnych warunkach w rejonach o klimacie tropikalnym lub subtropikalnym. Ale przeważnie występuje w miejscach podmokłych, jak bagna, okolice stawów, brzegi rzek, strumieni, wilgotne łąki i obrzeża lasów. Na suchszych terenach, potrafi przetrwać krótkotrwale braki wody, ale czym mniej może czerpać wody z gleby tym wolniejszy będzie jej wzrost. Tak więc w celu użycia jako świeże warzywo, A. sessilis potrzebuje stałego, dobrego dostępu do wody, w przeciwnym wypadku jej liście będą małe i łykowate. Ale nawet rosnąc przy dostatecznej ilości wody ale w silnym nasłonecznieniu, jej liście będą twarde pomimo swojej wielkości. Dlatego aby otrzymać ładne duże, soczyste i chrupiące liście, należy tej roślinie dostarczyć dobrej kompostowej gleby, dużo wody, półcień i wysokie temperatury. Szczytowe pędy z młodymi liśćmi, są zawsze delikatniejsze i bardziej soczyste od tych starszych, dlatego są najlepsze do zbioru, ale też i najszybciej więdną. Więc jeśli od rośliny do kuchni jest długa droga, lepiej jest zbierać całe długie pędy lub nawet całe rośliny (starsze, twardsze liście nie są zbyt dobre do jedzenia na surowo, ale są wciąż są dobre do ugotowania). Dzięki temu będą one świeższe przez dłuższy czas, szczególnie jeśli umieścimy je w wodzie.
Nawet w wysokiej temperaturze, i nawet bardzo mały kawałek łodygi, pozostawiony w wodzie na dłuższy czas. Raczej wypuści korzenie i nowe listki, niż zacznie więdnąć i gnić. Te silne zdolnosci przetrwania Alternanthery sessilis, są łatwo zauważalne kiedy próbujesz się jej pozbyć ze swojego ogrodu. Drobny kawałek złamanego pędu szybko wypuści korzenie z międzywęźli, jeśli będzie leżał na wilgotnym podłożu. A wyrwane rośliny wyrzucone na stertę kompostu będą wspaniale rosnąć, zamiast umrzeć pod stertą innych, gnijących chwastów. Dlatego aby uniknąć tysięcy siewek, wyrastających z każdego zakątka twojego, najlepiej jest nie pozwolić temu warzywu zakwitnąć i i rozsiewać swoje nasiona. Ponieważ potrafi ono naprawdę łatwo stać się uciążliwym chwastem, zarastającym inne niewielkie rośliny w krótkim czasie.
Jeśli planujemy przechowywanie i użycie tej rośliny w postaci ususzonej, na przykład do sporządzania naparów. Najlepiej jest zbierać rośliny ze stanowisk suchych i silniej nasłonecznionych. Zawierają one mniej wody, więcej substancji bioaktywnych i suszą się łatwiej i właściwiej. Bez efektu więdnięcia i zagniwania, który morze występować podczas suszenia soczystych i delikatnych młodych bujnych pędów.
Ważnym jest aby zbierać dziko rosnące rośliny jedynie z czystego środowiska, ponieważ wszystkie gatunki Alternanthery łatwo akumulują metale ciężkie ze skażonych gleb.
Pomimo że nieznana jako taka, roślina ta jest perfekcyjną do domowej hodowli. Rośnie dobrze i jest smaczna w zacienieniu, potrafi przetrwać bez wody nawet podczas najdłuższego urlopu (nawet jeśli zwiędnie i zgubi liście, to szybko odrodzi się po podlaniu). I w przeciwieństwie do wielu liściastych warzyw jest rośliną wieloletnią, i nigdy nie zamienia się w mizerną łodygę kwiatowa jak szpinak lub sałata. Młode pedy Alternanthery sessilis mogą być zbierane na okrągło przez cały rok. Dlatego polecam ją gorąco wszystkim, szczególnie jako świeże warzywo liściaste do domów w rejonach o klimacie umiarkowanym.

ZASTOSOWANIE KULINARNE

Młode, delikatne liście i czubki pędów Alternantery bezszypułkowej, są bardzo smaczne jako świeże warzywo. Mają łagodny smak, zbliżony do szpinaku, i są dobrym dodatkiem do kanapek i sałatek. Zarówno szczyty pędów jak i starsze, twardsze liście, nadają się dobrze do gotowania. Używane są w sosach i zupach, potrawach typu stir fried, dodawane do omletów, lub podawane jako dodatek podobnie jak szpinak. A. sessilis pełni ważną rolę w kuchni Tamilskiej i Lankijskiej, zwana jest tam głównie jako Ponnanganni Keraai i Mukunuwenna, często gotuje się ją z soczewicą, używa jako składnik potraw curry, a nawet i dodaje do pizzy.

ZASTOSOWANIE KOSMETYCZNE

Kosmetyczne zastosowanie Alternantery sessilis ma bardzo długą tradycję, zanotowaną już ok. 3000 lat temu w Ajurwedyjskich tekstach. Caraka, często zwany ,, ojcem medycyny '', przypisywał wtedy całą roślinę do użytku zewnętrznego dla piękna i zdrowia cery. A nazwa tego zioła w języku Tamilskim - Ponnankanni (Pon aagum kaan nee), tłumaczy się jako ,, Twoje ciało dostanie złotego połysku ''. Na południu Indii i na Sri Lance, wierzy się że regularne spożywanie Alternanthery sessilis, przynosi skórze piękny złoty kolor, tak samo jak w Europie mówi się o jedzeniu marchewki. I nie mam w te twierdzenia najmniejszej wątpliwości, jako że oba te warzywa zawierają dużo karotenu - naturalnego pomarańczowego barwnika (zielony chlorofil maskuje go jednak w liściach A. sessilis, dlatego nie maja one takiego koloru jak korzeń marchewki). I barwnik ten, dostarczany z diety, nagromadza się w ludzkiej tkance tłuszczowej. Tak więc im dłużej i im więcej spożywamy warzyw bogatych w karoten, tym więcej złocisto-pomarańczowego koloru zgromadzone będzie pod naszą skórą, nadając jej widoczną zmianę. Karoten jest również dobrym przeciwutleniaczem, dlatego pomaga utrzymać skórę zdrową. Liście Ponankani zawierają również wiele innych związków organicznych dobrze wpływających na nasze zdrowie (witaminy A1, B2, C, fitosterole, polifenole), zwalczających infekcje, stany zapalne, i odżywiających i rewitalizujących skórę. Zarówno od wewnątrz, kiedy po spożyciu oczyszczają krew. Jak i z zewnątrz, użyte w formie okładów ze zmiażdżonych liści, wyciśniętego soku, wywarów, naparów itp..
Na Sri Lance i w Tamil Nadu, Alternanthera sessilis używana jest dla poprawy wzrostu włosów, sporządza się z niej Thailam - ziołowy olejek do włosów, używany również do pielęgnacji skóry. W Chinach roślina ta używana jest w ziołowej recepturze, maści na odrastanie włosów. W dokumencie aplikacji patentu dla tej receptury (opartej na preparacie Tradycyjnej Chińskiej Medycyny), jej twórca Zhiuan Tian twierdzi że : ,, Ekstrakt z Alternanthery sessilis dodany do kosmetyków, potrafi zapobiegać lipsotrichii [utracie włosów], przynosi lśniące i czarne włosy [wiadomo że mowa tu o chińczykach a nie blond kaukazyjczykach] i ma widoczną skuteczność w leczeniu z żółtych i białych włosów, bladej karnacji i wysuszonej skóry spowodowanej brakiem witamin i mikroelementów niezbędnych dla ciała. Ze względu na fakt zdolności stymulacji tworzenia melaniny włosów posiada dobrą efektywność w leczeniu alopecii areata [łysienie plackowate].''
Zioło to jest również używane jako składnik tradycyjnych kosmetyków do malowania oczu, typu Kajal lub Kohl.

ZASTOSOWANIE MEDYCZNE

Alternanthera sessilis należy do roślin o najdawniej zanotowanym zastosowaniu medycznym. Jej właściwości lecznicze opisane zostały w Indiach, w Ajurwedyjskich tekstach Caraki ok. 1000 lat p.n.e., Sushruty ok. 600 p.n.e., i w XVI wiecznej Bhava Prakasha. W dzisiejszych czasach roślina ta jest popularna jako warzywo i zioło lecznicze w Indiach, na Sri Lance, w Bangladeszu i Pakistanie. Znana jest również ze swoich walorów zdrowotnych w wielu innych tropikalnych krajach dookoła świata, tak samo jak pokrewne jej gatunki Alternanthery. Obecnie można również znaleźć całkiem sporo wyników naukowych badań nad właściwościami medycznymi A. sessilis, przeprowadzonych w Indiach (większość publikacji), Pakistanie, na Sri Lance, w Tajlandii, Malezji i na Filipinach. Jednak pomimo potwierdzenia posiadania leczniczych właściwości, zioło to wciąż pozostaje głównie używane w ziołolecznictwie ajurwedyjskim i ludowym. Prawdopodobnie ze względu na fakt że w większości regionów tych Południowo Azjatyckich krajów, roślina ta jest tak powszechna i tak często spożywana, że nikt nie kupowałby tam leków z niej sporządzonych. Dlatego świat współczesnej, rządzonej przez pieniądze medycyny, generalnie nie jest zainteresowany stosowaniem tego zioła w leczeniu.

W literaturze Siddha (tradycyjny system medyczny Indii Południowych i Sri Lanki) Alternanthera sessilis opisywana jest jako lek typu Kaya Kalpa, czyli taki który zapobiega i leczy przewlekłe choroby i odmładza ciało, i dlatego jest ważnym składnikiem diety. Caraka przypisywał całą roślinę dla poprawy pamięci i zdolności intelektualnych, i do użytku zewnętrznego dla zdrowia i piękną skóry, a także używał jej jako składnik rewitalizujących toników. Sushruta używał tego zioła w połączeniu z Convolvulus pluricaulis i kalcynowanym złotem, w recepturze którą przypisywał dzieciom, dla pobudzenia ich rozwoju fizycznego, wytrzymałości i intelektu. Osoby praktykujący Ajurwedę opisują to zioło jako gorzkie, sciągające i cierpkie (osobiście uważam że żadna z tych właściwości nie jest bardzo intensywna u A. sessilis), chłodzące, przeciwbiegunkowe i przeciwgorączkowe, użyteczne w stanach zanieczyszczenia kapha i pitta organizmu.
Alternanthera sessilis w 100g świeżych liści zawiera 80g wody, 11.8g weglowodanów, 4.7g protein, 2.1g błonnika, 0.8g tłuszczu, 146mg wapnia, 45mg fosforu, 16.7mg żelaza, i dostarcza 60 kcal. Roślina ta jest również bogata w karoten 1926 mcg/100g, chlorofil A 659.5µg/g i chlorofil B 261 µg/g, witaminy A i C, oraz zawiera ryboflawinę, niacinę, mangan 87 mg/kg, magnez 294 mg/kg, sód 3580 mg/kg, potas 6240 mg/kg, miedź 14.5 mg/kg i cynk 45 mg/kg.
Wiele bioaktywnych zwiazków chemicznych zostało zidentyfikowane w tkankach Alternantery sessilis, m.in. : triterpenes alpha-spinasterol, beta-spinasterol, stigmasterol, campesterol, lupeol, beta-sitosterol, kwas oleanolowy i jego pochodne i nasycone (aliphatic) estry, ellagic acid, myristic acid, palmitic acid, stearic acid, linoeic acid, oleic acid, ricinoleic acid, phenolic acid, ascorbic acid, alpha i beta tocopherols, nonacosane, handianol, saponiny, alkaloidy, związki fenolowe, polifenole, flawonole, triterpenoidy, garbniki, 24-methylenecycloartanol, cycloeucalenol, 5α-stigmasta-7-enol.
A. sessilis posiada wiele właściwości leczniczych opisywanych jako : ochraniające wątrobę, przeciwutleniające, oczyszczające krew i detoksykacyjne (skutecznie zwalcza wolne rodniki i chelatuje jony metali), przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, stymulujące laktację, przeciw wrzodowe, stymulujące tworzenie nowych krwinek, przeciw anemiczne, żółciopędne, moczopędne, oftalmiczne, nootropowe (poprawiają zdolnosci intelektualne i pamięć), przeciw hiperglikemiczne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwalergiczne (histaminergiczne - czyli regulujące poziom histaminy), wspomagające leczenie ran, obniżające temperaturę krwi, w większych ilościach przeczyszczające,
Alternanthera sessilis znacznie zwiększa ilość płytek we krwi, co jest bardzo pomocne w leczeniu zaburzeń małopłytkowości i krwawień podczas infekcji wirusa dengi, i pomaga uniknąć transfuzji płytek krwi.

W celach leczniczych Alternanthera sessilis jest zazwyczaj po prostu zjadana na świeżo lub gotowana, ale jest ona również suszona i spożywana w formie sproszkowanej, naparu lub odwaru. Cała roślina jest stosowana jest w leczeniu takich chorób jak :

- dolegliwości żołądkowo-jelitowe, niestrawność, bóle brzucha, uczucie pieczenia, wzdęcia spowodowane nadmiarem gazów żołądkowych, mdłości, wymioty, biegunka, czerwonka, wrzody i stany zapalne. W Ghanie wywar z dodatkiem odrobiny soli przyjmowany jest w celu zatrzymania krwawych wymiotów.

- schorzenia wątroby i śledziony, żółtaczka, zapalenie wątroby, splenomegalia (powiększenie śledziony), zaburzenia przepływu żółci

- schorzenia płuc, astma, bronchit, ucisk w klatce piersiowej, gruźlica, krwioplucie

- infekcje i stany zapalne nerek i układu moczowego, ostre i przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza, stranguria (skąpe i bolesne oddawanie moczu)

- dolegliwości oczu, zaburzenia wzroku, zamglone widzenie, oftalmia (zapalenie spojówek lub gałek ocznych). W Tamil Nadu na południu Indii, zioło to jest tradycyjnie używane w leczeniu ślepoty zmierzchowej (nyktalopia), liscie są gotowane i jedzone razem z normalnymi posiłkami, przez 20-30 dni. Popularne powiedzenie z tradycji tamilskiej, mówi że roślina ta potrafi przynieść wyrazistość wzroku, umożliwiającą widzenie gwiazd nawet w pełni dziennego światła, jeśli jest spożywana cyklicznie tak jak wspominano w tradycyjnej literaturze. Odwary z A. sessilis używane są do przemywania oczu.

- choroby infekcyjne : zapalenie gardła, przeziębienie, gorączka, malaria (w Chhattisgarh w Indiach, szklanka wywaru z całej rośliny jest przyjmowana dwa razy dziennie przez trzy dni w celu wyleczenia malarii), czyraki, trąd i inne uporczywe choroby skórne. Wodne ekstrakty z blisko spokrewnionej Alternanthery philoxerioides wykazały działanie hamowania mnożenia wirusa HIV i gorączki krwotocznej.

- choroby weneryczne, rzeżączka, upławy

- w celu uśmierzania bólów, bólu głowy, bólu zęba, nerwobólu, a także świądu. W Nigerii zmiażdżone ziele tej rośliny używane jest na bóle głowy i zawroty, a sok z liści wciągany jest nosem w celu wyleczenia nerwobólu.

- na Tajwanie zioło to używane jest do zwalczania depresji, w Bangladeszu i innych częściach Azji w celu pozbycia uczucia zmęczenia, znużenia, rozleniwienia i senności. W Chinach Alternanthera philoxeroides nazywana Kongxinxian, używana jest w leczeniu zapalenia mózgu typu B.

- jako antidotum na ukąszenia węży i użądlenia skorpionów. W Indiach i Senegalu łodygi z liśćmi są suszone i mielone na proszek, który przykładany jest w miejsca ukąszeń węży.

- w celu zwiększenia wydzielania mleka przez karmiące matki

- w zwalczaniu dolegliwości poporodowych, gorączki połogowej, wypadania odbytnicy i przetoki odbytu

- dla powstrzymania karcynogenezy i prewencji przeciwrakowej

- w Pakistanie zioło to spożywane jest w celu poprawy męskiej potencji seksualnej. W Bangladeszu używane jest w leczeniu niskiej ilości wytwarzanych plemników.

- zioło to używane jest również w leczeniu anemii, cukrzycy, nadciśnienia, hemoroidów, chorób krwi oraz przeciw robakom pasożytniczym

Alternanthera sessilis jest także często stosowana do użytku zewnętrznego :

- świeże zmiażdżone liście używane są w formie okładów na ; czyraki, wrzody, zwichnięcia, oparzenia, dermatozy, trądzik, różę, ostre zapalenie spojówek, grzybice, stany zapalne. Pasta jest używana do usuwania kolców i innych obiektów z ciała, oraz w leczeniu przepukliny.

- liscie mogą być również używane jako plaster na rany i choroby skóry

- odwary są stosowane do obmywania ran a sok jest wyciskany z liści bezpośrednio na rany

- lecznicze lotiony są również sporządzane z A. sessilis do leczenia beri-beri i gorączki

- olejowe maceraty na zainfekowane rany były wytwarzane z A. sessilis w Indiach już w XVI w. . Ponnanganni Thailam oil jest bardzo popularny w Tamil Nadu, używany jest do pielęgnacji włosów i skóry, obniżania podwyższonej temperatury ciała i uśmierzania bólów głowy wywołanych letnimi upałami. A także dodawany jest do kąpieli w celu zrelaksowania ciała i oczu.

- roślina ta jest również po ususzeniu i sproszkowaniu używana jako posypka na rany

- W Sierra Leone odwary z liści i łodyg używane są do kąpieli dla dzieci a ,, pełna dłoń odwaru jest także podawana do wypicia przed każdą kąpielą '', w celu wzmocnienia ich.

Niektórzy autorzy piszą że Alternanthera sessilis jest używana jako środek aborcyjny. Informacje z drugiej albo trzeciej ręki o używaniu tej rośliny w celu wywołania poronienia są niewłaściwe, ponieważ są zwodniczą półprawdą. Mogą one wywołać strach i unikanie tej rośliny przez kobiety w ciąży, co jest dużą stratą biorąc pod uwagę wszystkie wartości odżywcze, którego to zdrowe zioło-warzywo dostarcza. Ale znaleźć można nie tylko relacje kobiet, mówiących że A. sessilis jest dobrym i zdrowym składnikiem regularnej diety ciążowej. Ale także informacje z poważnych źródeł [1, 2], oznajmiające że liscie tej rośliny są faktycznie używane w Afryce '' dla powstrzymania zagrożenia aborcji '', oraz że w Ghanie '' Zmiażdżone liście formowane są w małe kulki; kulka dodawana jest do zupy palm-nut [zupa z nasion palmy olejowej] i podawana kobiecie w ciąży, której płód zagrożony jest poronieniem ''. Niemniej jednak zioło to zawiera fitosterole, których nadmiar potrafi prowadzić do zaburzeń hormonalnych, dlatego należy zachować rozwagę w jego spożywaniu. Szczególnie w najwrażliwszych okresach pierwszych i ostatnich dni ciąży.
Alternanthera repens dosyć blisko spokrewniona z A. sessilis, jest używana w Ghanie '' jako lewatywa na bóle brzucha u ciężarnych kobiet; w połączeniu z pewnymi składnikami, działa jako środek poronny. '' [1]. S. O. Olagbende – Dada i A. S. Peters napisali w dokumencie swoich badań nazwanym '' Abortifacient effect of Alternanthera repens in female albino rats '', że : '' Alternanthera repens jest jedną z roślin zanotowanych jako używane przez tradycyjne akuszerki w celu ułatwiania porodu i wywoływania aborcji. Dwa ekstrakty z tej rośliny testowane były na ciężarnych szczurach albinosach w różnych stanach zaawansowania ciąży. Wyniki badań wykazują że użyte ekstrakty posiadają właściwości poronne konkretnie w okresie bliskim terminowi porodu, uwierzytelniając zastosowanie tego środka dla wspomagania porodu. ''

W Kenii Alternantera sessilis używana jest w weterynarii. Surowe ekstrakty z A. sessilis wykazały działanie larwobójcze przeciwko larwom komarów.

ALTERNANTHERA BRASILIANA (syn. Alternanthera dentata) - PURPLE LEAFED VARIETY

ALTERNANTHERA REPENS (syn. Alternanthera pungens) - VARIEGATED VARIETY

Źródła

'' Vegetables '' - G. J. H. Grubben, PROTA 2004
'' Medicinal Plants of the Asia Pacific: Drugs for the Future ? '' - Christophe Wiart, World Scientific 2006
'' Indian Herbal Remedies '' - C, P. Khare, Springer Science & Business Media 2011
'' Indian Medicinal Plants '' - C. P. Khare, Springer Science & Business Media 2008
'' Medicinal Plants and Traditional Medicine in Sierra Leone '' - Dr. Cyrus Macfoy, iUniverse 2013
'' Ayurvedic Pharmacopoeial Plant Drugs '' - C. P. Khare, CRC Press 2015
'' Encyclopedic Reference of Traditional Chinese Medicine '' - Yang Xinrong, Springer Science & Business Media 2003
'' Medicinal Plants of the Philippines '' - Dr. Eduardo Quisumbing, Katha Publishing 1978
'' Medicinal Plants (Indigenous and Exotic) Used in Ceylon '' - D. M. A. Jayaweera, The National Science Foundation, Sri Lanka, Colombo 2006

IN VITRO ANTIOXIDANT AND FREE RADICAL SCAVENGING ACTIVITY OF ALTERNANTHERA SESSILIS - Archana Borah, R. N. S. Yadav and B. G. Unni
'' Some Medicinal Plant Species of Asamagbe Stream Bank Vegetation, Forestry Research Institute of Nigeria '' - Ibadan J.O. Ariwaodo, E.C. Chukwuma and K.A. Adeniji
'' Extraction and degradation of chlorophyll a and b from Alternanthera sessilis '' - M.A.M. Jinasena, A.D.U.S. Amarasinghe , B.M.W.P.K. Amarasinghe and M.A.B. Prashantha
'' GC-Ms Analysis of Aqueous Leaf Extract of Alternantera Sessilis '' - K.S Leela Vinodh, B. Senthil Kumar, Department of Zoology, Thiruvalluvar University, Serkkadu, Vellore-632 001, Tamil Nadu, India
'' Antimicrobial and wound healing activities of leaves of Alternanthera sessilis Linn '' - Sunil S. Jalalpure, Nitin Agrawal, M.B. Patil, R. Chimkode, Ashish Tripathi
SCREENING THE INVITRO ANTHELMINTIC ACTIVITY OF ALTERNANTHERA SESSILIS LEAVES Vennila V and Nivetha R

http://link.springer.com/article/10.1186/1472-6882-14-169
http://www.apjtb.com/zz/2012s1/83.pdf
http://www.scipers.com/ePaper-View-12624728=%D8%AA%D9%88%D8%AC%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%AF%D9%87-ethnopharmacological-%D8%A7%D8%B2-Alternanthera-sessilis-%DB%8C%DA%A9-%DA%AF%DB%8C%D8%A7%D9%87.html
http://www.ijpsrjournal.com/File_Folder/71-74.pdf
http://www.ijabpt.com/pdf/9062-Sudurshan%20(1).pdf
http://ijupbs.com/Uploads/24.%20RPA1300146.pdf
https://www.hindawi.com/journals/ecam/2013/845172/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4209046/
http://www.ejpmr.com/admin/assets/article_issue/1456728086.pdf
http://www.iisc.ernet.in/~currsci/dec102006/1517.pdf
http://www.ijpi.org/wp-content/uploads/may2013/11.pdf
www.irjponline.com/admin/php/uploads/1052_pdf.pdf
http://www.pvj.com.pk/pdf-files/35_1/58-62.pdf
http://www.jpsr.pharmainfo.in/Documents/Volumes/Vol3Issue06/jpsr%2003110607.pdf
http://pharmacologyonline.silae.it/files/newsletter/2011/vol1/098.rajan.pdf
http://www.apjtcm.com/zz/2012s1/92.pdf
http://www.jclmm.com/qk/20133/10.pdf
http://www.scientific-journals.co.uk/web_documents/2010104_medicinal_plants_usage.pdf
http://www.idosi.org/ajbas/ajbas5(3)13/4.pdf
http://nopr.niscair.res.in/bitstream/123456789/11507/1/IJTK%2010(2)%20296-303.pdf
http://www.innspub.net/wp-content/uploads/2015/02/JBES-Vol6No2-p187-198.pdf
http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3109/08820139.2013.789909?journalCode=iimm20&
https://www.researchgate.net/profile/DrThomas_M_Walter/publication/263085590_REVIEW_OF_ALTERNANTHERA_SESSILIS_WITH_REFERENCE_TO_TRADITIONAL_SIDDHA_MEDICINE/links/00463539c3fe2ce4b6000000.pdf
http://www.biotech-asia.org/vol5no1/diuretic-activity-of-alternanthera-sessilis-r-br-ex-d-c-an-ethnomedicine-of-chhattisgarh-india/
http://www.herdin.ph/index.php/component/herdin/?view=research&cid=49092
http://dev.mtnforum.org/sites/default/files/publication/files/3615.pdf
http://caws.org.au/awc/2008/awc200813471.pdf
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26900127?dopt=AbstractPlus
http://www.iucnredlist.org/details/full/164480/0
http://www.synchropublisher.com/medjms/index.php/jabp/article/viewFile/153/101
http://www.cabi.org/isc/datasheet/4404
http://maxwellsci.com/print/crjbs/v6-183-190.pdf
http://www.pphouse.org/admin/uploadpdf/30_IJBSM%20March%202014_Chakraborty%20and%20Duary.pdf
http://opensiuc.lib.siu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1673&context=ebl
http://www.ijlpr.com/admin/php/uploads/229_pdf.pdf
http://japtronline.com/japr/filesubmit/ANTIMICROBIAL%20ACTIVITY%20STUDY%20OF%20ETHANOLIC%20EXTRACT%20OF%20ALTERNANTHERA%20SESSILIS%20LINN.%20AERIAL%20PARTS.pdf
http://eijppr.com/api/uploads/2013/November/output/12.Platelet%20Augmentation%20Activity%20of%20Selected%20Philippine%20Plants.pdf
https://cancer-nano.springeropen.com/articles/10.1007/s12645-013-0045-4
http://www.bdmedicines.com/p/alternanthera-sessilis-l-r-br.html
http://www.bsienvis.nic.in/Database/bsi_3946.aspx
http://www.hear.org/Pier/commonnames/details/alternanthera_sessilis.htm
http://www.iccs.edu/details.php?project_id=70&id=21&parent_id=43
http://icmr.nic.in/ijmr/2014/july/0716.pdf
http://scholarsresearchlibrary.com/JMB-vol1-iss2/JMB-2011-1-2
http://www.impgc.com/plantinfo_A.php?id=300
http://libproject.hkbu.edu.hk/was40/detail?channelid=1288&lang=en&searchword=herb_id=D00734
http://www.scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0100-879X2003000900011
http://www.stuartxchange.org/Kutcharitas.html
http://www.instituteofayurveda.org/plants/plants_detail.php?i=41&s=Family_name
http://www.pittaayurveda.com/the-golden-green-ponnanganni/
http://www.ijpbs.net/cms/php/upload/3638_pdf.pdf

środa, 31 sierpnia 2016

Solanum torvum, Pea Aubergine - Groszkowy Bakłażan

English version

KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA

Solanum torvum jest bujnym krzewem z rodziny psiankowatych, płodzącym jagodowate owoce zebrane w kiście. Owoce te zwane są po angielsku Pea Aubergine i Pea Eggplant - czyli Groszkowy Bakłażan lub Groszkowa Oberżyna, lub Turkey Berry - Indycza Jagoda, i używane są jako warzywo w wielu krajach tropikalnych. Szczególną popularność zyskały one na zachodzie Afryki i w Azji Południowo-Wschodniej, i pełnią obecnie ważną rolę w potrawach kuchni Tajlandzkiej, Południowych Indii i Ghany. Stanowią także istotny element lokalnych diet, dzięki swojej wysokiej zawartości witamin i minerałów. Za miejsce pochodzenia tej rośliny uznaje się Środkową i Południową Amerykę. Ale dzięki uprawie w ogródkach warzywnych rozprzestrzeniła się ona we wszystkich tropikalnych rejonach globu, rozsiewając, dziczejąc i często nawet stając się uciążliwym chwastem.
Odżywcze zalety owoców Solanum torvum nie są ich jedynymi zaletami. W wielu krajach tropikalnych i subtropikalnych, nie tylko owoce ale i liście, pędy i korzenie tej rośliny, używane są w tradycyjnym lecznictwie. Uznawane za ważny lek, używane są one przez osoby praktykujące medycynę Ajurwedyjską, Siddha oraz Tradycyjną Chińską Medycynę. Zioło to uznaje się za bardzo efektywne w leczeniu wielu różnorodnych infekcji, schorzeń wątroby, cukrzycy, raka oraz innych dolegliwości. Wiele współczesnych badań naukowych przeprowadzono w wielu różnych krajach, aby zidentyfikować substancje chemiczne zawarte w tej roślinie, oraz ich właściwości farmakologiczne. Większość z nich przeprowadzono w Indiach (głównie w stanie Tamil Nadu), niektóre w Ghanie, Kamerunie, Japonii, Bangladeszu, na Tajwanie, w Chinach, Indonezji, Tajlandji i na Kubie. W wyniku jednego z tych badań, wyizolowano z tkanek Solanum torvum substancję nazwaną solasonine - którą zaczęto używać jako początkowy produkt do reakcji hemisyntezy kortyzonu i steroidowych hormonów płciowych używanych w doustnych środkach antykoncepcyjnych.
W 1998r. w Malezji wydano znaczek pocztowy ukazujący Solanum torvum, należał on do serii Rośliny Lecznicze Malezji.
W Indiach występuje bardzo podobny gatunek, nazywany Solanum indicum, który często nosi te same nazwy potoczne co Solanum torvum, a jego owoce są spożywane i używane medycznie (liście i korzenie również) w ten sam sposób. Wyraźną różnicą pomiędzy tymi dwoma gatunkami jest kolor kwiatów, u S. torvum są one białe, natomiast S. indicum zakwita na fioletowo.
Poza wymienionymi powyżej nazwami tej rośliny i jej owoców, w języku angielskim jest ona równiez nazywana : Devil's Fig (Diabelska Figa), Cherry Eggplant (Wiśienkowy Bakłażan), Wild Eggplant (Dziki Bakłażan), Thai Eggplant (Tajlandzki Bakłażan) i Gully Bean (Fałszywa Fasola?).

Poniżej wymienię tylko niektóre z wielu lokalnych nazw Solanum torvum : Susumber (Jamajka), Melongene-diable, Bellangere Batarde, Aubergine Pois (Francja), Pokastrauch, Teufels-Nachtschatten (Niemcy), Belangera Cimarrona, Terongan (Hiszpania), Jurubeba (Portugalia), Morella della Giamaica (Włochy), Suzume Nasubi (Japonia), Dian Qie Ze, Ci Quie, Shan Dan Quie (Chiny), Soni, Katai, Kaisurisuri (Fiji), Sundai (Indie), Bhurat, Bhankatiya (Hindi), Shveta Brihati (Sanskryt), Marang (Marathi), Kaatuchunta, Anachunda, Malamchunda (Malayalam), Chitra, Kottuvastu (Telugu), Sundaikkai, Karimulli, Mulli (Tamil), Bhi-tita (Assamese) Ban Begun, Gotha Begun (Bangladesz), Byako (Arunachal Pradesh), Thibbatu (Sinhala), Tokrakur (Nepal), Terung Rajah Wang, Terung Belanda, Terung Mangas, Terung Belah, Terung Pipit (Malezja), Top Na Aka (Kamerun), Kantosi, Ama Dweridi, Anona Ntroba, Kwahu Nsusuwa, Abedrow (Ghana), Igba-yinrin-elugun (Nigeria), Yakandroa (Wybrzeże Kości Słoniowej), Brinjal Pea (Republika Południowej Afryki), Prendejera (Kuba), Put Nhorng Deum (Kambodża), Ca Dai Hoa Trang, Ca Hoang, Ca Nong (Wietnam), Kazaw-Kha, Hkawhkam- Kaju (Mjanma), Ma Khuea Phuang, Ma Kae, Makhua Phuong (Thajlandia), Kheengz Faaz (Laos), Shu Qie Zi (Singapur),Takokak, Cepoka, Pokak, Terongan (Indonezja), Guis (Gwatemala), Tandang-aso, Talampay, Talongon, Dagutung, Gambol (Filipiny).
Solanum torvum posiada również dużo synonimów botanicznych, takich jak : Solanum longiflorum, Solanum indicum, Solanum mayanum, Solanum stramonifolium, Solanum daturifolium, Solanum acanthifolium, ale żaden z nich nie jest obecnie używany.

A tu jest mój filmik o Solanum torvum - https://www.youtube.com/watch?v=d2XSvFRVrA0

UPRAWA I ZBIÓR

Solanum torvum jest wieloletnim krzewem, występującym w naturze w rejonach klimatu tropikalnego i subtropikalnego, od poziomu morza do wysokości ok. 2000m. Może osiągać około 4 m wysokości, i rozrastać na około 3 m szerokości. Przeważnie posiada kolce na pędach i głównych unerwieniach liści, ale istnieją również kultywary bezkolcowe. Liście posiadają długość 10-20cm, i ich powierzchnia jest omszona, tak samo jak i u jej młodych pędów. Owoce mają 1-1,5cm średnicy, strukturę jagody, i w pełni dojrzenia żółtawy kolor, po czym szybko bronzowieją.
Solanum torvum lubi wilgotne, kwaśne, żyzne podłoże, ale potrafi rosnąć nawet na kiepskich i suchych glebach. Dobrze znosi silne okresowe susze a także lekkie mrozy. Lubi miejsca słoneczne lub lekko zacienione.
Roślina ta potrafi być inwazyjna, szybko rozprzestrzeniając się poprzez nasiona, szczególnie w miejscach gdzie gleba została wzruszona, na przydrożach itp.. Potrafi odrastać z korzenia po pożarach. Jej nasiona potrzebują światła słonecznego do kiełkowania. Rozmnażanie S. torvum poprzez sadzonki jest lepsze ze względu na zachowanie charakterystycznych cech rośliny i jej bilansu fitochemicznego (co jest bardzo ważne przy sadzeniu Groszkowego Bakłażanu w celach konsumpcyjnych i użycia medycznego, ponieważ roślina ta może płodzić toksyczne szczepy i hybrydy ze spokrewnionymi gatunkami, wywołujące zanotowane zatrucia).
Krzew ten może być czasem atakowany przez choroby i szkodniki wyniszczające inne psiankowate rośliny uprawne, jak grzybice (Alternaria solani, Colletotrichum gloeosporioides f.melongenae, Aecidium habunguense), mszyce, leuconides, leaf hoppers i gąsiennice.
W Indonezji Solanum torvum sadzone jest na przemian, obok bakłażanów (S. melongena) w celu powstrzymania roznoszenia się chorób bakteriologicznych i grzybicznych. Czasem używane jest również jako podkładki korzeniowe, do szczepienia pomidorów i bakłażanów, co uodparnia je przed bakteriami typu Erwinia tracheiphila oraz nicieniami.
W klimacie tropikalnym Groszkowy Bakłażan kwitnie i owocuje na okrągło przez cały rok. Owoce mogą być spożywane na świeżo lub ususzone, i zbiera się je przed dojrzeniem ale dopiero w pełnym wzroście (zielone, niezbyt twarde i nie mniejsze niż 1cm). Zbioru dokonuje się poprzez ścinanie całych kiści, i w takiej też formie trafiają do sprzedaży, dzięki czemu pozostają świeże na dłużej. Przed zbiorem upewnij się że masz ostre narzędzie, ponieważ łodyżki łączące kiście owoców z pędami rośliny są twarde i nie poddają się łatwo. Liście, całe pędy lub korzenie, mogą być zbierane o każdej porze roku, i wykorzystywane medycznie na świeżo lub suszone.

ZASTOSOWANIE KULINARNE

Owoce Groszkowego Bakłażanu są ważnym składnikiem w potrawach kuchni Tajskiej, Południowych Indii i Ghany, Cenionym zarówno ze względu na swój smak i teksturę, jak i wartości odżywcze i lecznicze. Używane są one niedojrzałe, przeważnie świeże, ale również i w suszonej formie. Są gorzkie w smaku ale z wyczuwalną słodką nutą, niektóre hodowlane kultywary mają mniej goryczy. Gotuje się je w zupach, sosach, smaży, dusi, griluje, piecze, pikluje, miażdży i zamienia w przyprawę-dodatek typu czatni, lub po prostu chrupie na surowo jako zakąskę.
Warzywo to poznałem kilka lat temu, kiedy to znalazłem je w sklepie specjalizującym się w produktach spożywczych z Azji i Afryki, w Milton Keynes w Anglii. Było to najdroższe z dostępnych tam warzyw, i nigdy więcej nie znalazłem go ani w Anglii ani nigdzie w Europie. Właściciel sklepu nie był w stanie udzielić mi żadnych informacji na temat jego użytku. Ale jego klientka, urodzona w Ghanie, powiedziała mi że Pea Aubergine posiada gorzki smak, i przeważnie dodawany jest w niewielkich ilościach, posiekany do gulaszy.
Owoce te są często dodawane w całości do pikantnych tajlandzkich curry, oraz zmiażdżone dodawane do sosów w celu zbalansowania ich pikanterii. Na Sri Lance suszone owoce są smażone z przyprawami, mielone na proszek i dodawane do ryżu. W Tamil Nadu w Indiach, owoce moczone są w twarogu, suszone a później smażone na oleju, produkt ten dostępny jest Tamilskich supermarketach pod nazwą Sundaikkai Vattral.
Odwary z liści i owoców Solanum torvum posiadają wiele zalet zdrowotnych. Ale kiedy po raz pierwszy użyłem tego odwaru, sporządzonego przeze mnie do płukania ust, w celu zwalczenia bólu zęba spowodowanego infekcją dziąsła. Byłem mocno zaskoczony jego dobrym smakiem, spodziewając się ze odwar ten jest jak wiele innych, zdrowy ale nieprzyjemnie gorzki. Być może nie był on dostatecznie mocny (dwa liście i dwa kiście owoców, świeże i posiekane, krótko gotowane w dwóch szklankach wody, co i tak pomogło pozbyć się bólu i stanu zapalnego), ale dzięki temu odkryłem kolejną herbatkę ziołową, odpowiadającą moim gustom smakowym co do przyjemnego napoju, i o prawdziwie tonizującym działaniu.
Liście i kwiaty Solanum torvum używane są do spożądzania syropu na przeziębienia.
Ważnym jest aby spożywać jedynie owoce Solanum torvum z zaufanego źródła. Zbierając samemu owoce z dziko rosnących krzewów bez poszczególnej rekomendacji, należy być niezmiernie ostrożnym próbując je. Jako że istnieją szczepy tej rośliny, rodzące trujące jagody wyglądające identycznie jak te jadalne.

ZASTOSOWANIE KOSMETYCZNE

Na stronie jednego bloga, wyczytałem informację o tym że owoce i liście Solanum torvum spożywane są w sałatkach, lub gotowane w curry, w celu powiększenia piersi. Autorka Nancy Chan, pisze w nim że informację taką znalazła w opisie tej rośliny w Malezyjskim Ogrodzie Ziołowym - Taman Herba Negeri Perak. Nigdzie indziej nie znalazłem o tym żadnej wzmianki, ale w Ghanie i Nigerii, owoce Groszkowego Bakłażanu spożywane są przez kobiety w celu wywołania i zwiększenia laktacji.

ZASTOSOWANIE MEDYCZNE

Owoce Solanum torvum, a także jego liście i korzenie, używane były od dawnych czasów jako środki lecznicze, przez wiele różnych kultur, do których dotarła jego uprawa, ze Środkowej i Południowej Ameryki. Używane są one w Ajurwedzie, Siddha (tradycyjny system medyczny Sri Lanki) i Tradycyjnej Chińskiej Medycynie, w ten sam sposób co surowiec z bardzo podobnego gatunku - Solanum indicum, który jest rodowity dla Indii i używany był w tym regionie jako lek od czasów starożytnych. W wielu krajach tropikalnych, Solanum torvum staje się obecnie mniej środkiem medycyny ludowej, a bardziej oficjalnie uznanym lekiem ziołowym. Wiele współczesnych testów naukowych, dowiodło skuteczności tej rośliny w zwalczaniu poszczególnych chorób. A badania fitochemiczne przyniosły rozpoznanie składników chemicznych znajdujących się w jej tkankach. Jednym ze związków chemicznych wyizolowanych z Solanum torvum jest solasonine - który jest używany jako składnik początkowy w hemisyntezie kortyzonu i steroidowych hormonów płciowych do produkcji doustnych środków antykoncepcyjnych. Owoce, liście, pędy lub części nadziemne w całości i korzenie, często wymieniane są jako posiadające te same zastosowania lecznicze, używane zarówno świeże jak i ususzone. Niemniej jednak postanowiłem umieścić oddzielnie zebrane informacje dotyczące użycia medycznego poszczególnych części tej rośliny.

OWOCE

Owoce Solanum torvum są bardzo odżywcze, zawierają wiele witamin i minerałów ważnych dla normalnego funkcjonowania organizmu. 100g owoców dostarcza 47cal. Groszkowy Bakłażan w dużej mierze składa się z wody (80-86%), zawiera węglowodany 7.03%, proteiny 2.32%, tłuszcze 0.27%, i błonnik 3.99%. Owoce te są bogate w mikroelementy takie jak żelazo 76mg/kg, mangan 19mg/kg, miedź 2.6mg/kg, cynk 21mg/kg i wapń 221mg/kg. Zawierają także dużo witaminy C (2.686 mg/100g), B-kompleks (Tiaminę, Ryboflawinę, Niacynę), witaminę A (0.078mg/100g) i witaminę E.
Owoce te zawierają bioaktywne związki chemiczne takie jak : sitosterol D-glucoside, carpesterol, glycoalcaloids (solamargine, do 1% solasonine), fenole (phenol 2,3,5 trimethyl), flawonoidy, isoflawonoidy (torvanol A), isoflavonoid sulfate, steroidal glycosides (torvosides), jurubine, saponiny, terpenoidy, taniny, methyl caffeate, chlorogenone i stigmasterol (nasiona).
Tak jak w przypadku wielu innych jadalnych i leczniczych gatunków z rodziny psiankowatych, ważne jest aby zachować wysoką ostrożność z Solanum torvum, jeśli nie jest się pewnym w 100% co do tej rośliny. Istnieją setki gatunków Solanum (Psianka) i wiele z nich wygląda bardzo podobnie, i łatwo się krzyżuje zapylając nawzajem i tworząc hybrydy, lub mutuje tworząc szczepy, które mogą mieć właściwości toksyczne. Kompozycja związków chemicznych tych roślin różni się również na skutek różnic środowiskowych, gleby, warunków pogodowych, zanieczyszczeń środowiska, itp. Istnieją zanotowane przypadki zatrucia owocami, które wyglądały całkowicie jak zwyczajne jagody Solanum torvum, ale wyniki późniejszych testów wykazały w nich zawartość nienaturalnych dla nich związków toksycznych. W niektórych przypadkach zanotowano u pacjentów istotne zaburzenia neurologiczne takie jak : zawroty głowy, bełkotliwa mowa, paraliż twarzy, ataksja, osłabienie, a także nadciśnienie, dezorientacja i niewydolność układu pokarmowego. Kilka przypadków było na tyle poważnych że wymagało intensywnej opieki, z niewydolnością oddechową wymagały pomocy respiratoryjnej. Dlatego najlepiej jest używać jedynie Solanum torvum z zaufanego źródła oraz hodować rośliny rozmnażane tylko przez sadzonki (dla zachowania oryginalnych genów). Ale jeśli bardzo chcesz spróbować nieznane dzikie rośliny które wyglądają jak Groszkowy Bakłażan, zachowaj maksymalną ostrożność.

Owoce Solanum torvum posiadają działanie : przeciwzapalne (właściwości porównywane do hydrokortyzonu), przeciwutleniające, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwbiegunkowe, przeciwcukrzycowe, ochraniające wątrobę, nerki i serce, moczopędne (porównywane do standardowego leku Furosemidu), uspokajające, przeciwbólowe, tonizujące, hematopoetyczne i erytropoetyczne (wspomaga tworzenie nowych komórek krwi), przeciwrakowe, regulujące działanie układu odpornościowego, wiatropędne i przeciwrobacze. Wodne ekstrakty ze skórki owocu wykazały działalność antybakteryjną porównywalną do komercyjnych antybiotyków - Chloramfenikolu i Streptomycyny. Ekstrakty z nasion S. torvum wykazały interesujący potencjał przeciwdepresyjny. Uznaje się również że owoce te wzmacniają układ nerwowy i poprawiają pamięć.
Owoce Groszkowego Bakłażanu są spożywane na świeżo, suszone lub gotowane, a także odwary z nich pite są w celu leczenia chorób takich jak : powiększenie wątroby i śledziony, przeziębienie, kaszel, astma bronchitowa, gorączka (posiadają reputację zwiększania ilości białych krwinek podczas gorączki), malaria, bóle brzucha, biegunki, infekcje mikrobiologiczne (m.in. Candida albians, Streptococcus faecalis i herpes simplex virus type 1), pasożyty jelitowe, upławy, nadciśnienie tętnicze, w celu uśmierzenia bólów głowy oraz innych bólów, na bezsenność, bielactwo nabyte, a także używa jako antidotum na trucizny.

W Indonezji owoce Solanum torvum są szeroko stosowane w leczeniu schorzeń prostaty (świeże, niedojrzałe owoce są spożywane każdego dnia). Wodne ekstrakty z owoców i korzeni Solanum torvum dowiodły wysokiej skuteczności przeciwko rakowi piersi. W Sierra Leone wywary z owoców podawane są dzieciom jako środek na kaszel. Smażone owoce są również spożywane jako lek na kaszel. W Indiach owoce Groszkowego Bakłażanu używane w celu poprawy wzroku, a także uważa się że ich spożywanie leczy paraliż. W Indonezji owoce te tłuczone są razem z liśćmi Kurkumy (Curcuma domestica) i przykładane jako okłady na oczy w celu wyleczenia jaglicy (przewlekłego zapalenia rogówki i spojówek). Nepalczycy używają sok z kwiatów S. torvum zmieszany ze słoną wodą, jako krople do oczu. W Kamerunie, sok z owoców używany jest do leczenia infekcji skóry takich jak ropnie, ran po ukąszeniu pchły chigoe (jigger), grzybicy woszczynowej, grzybicy stóp, a także chorób skórnych u zwierząt. Sok z owoców używany jest również miejscowo aby pozbyć się podrażnienia po ugryzieniach mrówek. Soku lub odwaru z owoców, używa się do płukania owrzodzonej jamy ustnej. W Arunachal Pradesh w Indjach zmiażdżone owoce przykładane są do dziąsła w celu pozbycia się infekcji dziąsła i bólu zęba. W Ghanie niedojrzałe owoce i liście Solanum torvum używane są przeciwko gruźlicy, owoce są także spożywane w celu powstrzymania palpitacji. Na Sri Lance sproszkowane owoce wypijane są z wodą jako środek na infekcje krocza, w celu wyrównania poziomu cukru we krwi owoce spożywane są 4 dni w tygodniu. świeże owoce spożywane są również w celu wzmocnienia kości. Dojrzałe lub niedojrzałe owoce cenione są za efekt wzmacniający i tonizujący, a także za wspomaganie zwiększania ilości krwi w ludzkim organizmie, co jest szczególnie pomocne w okresie poporodowym oraz przy anemii. Owoce Solanum torvum zwiększają wytwarzanie mleka będąc częścią diety kobiet po porodzie.

LIŚCIE

Liście Solanum torvum są bogate mikroelementy takie jak : żelazo, magnez, cynk, sód, potas, witaminy B6, B12 i C. Zawierają glikoalkaloidy (0.0039%), pochodne solasodine, solasonine (0.0043%) i solamargine (0.0028%), alkaloidy, sterole (sitosterol, stigmasterol, campesterol i steroidy, solanum alkaloid, glikozydy, flawonoidy (kwercetynę, rutynę, kamferol), isoflawonoidy (isokwercetynę, torvanol A), taniny, saponiny, aminokwasy, 2- Hexadecen-OL,3,7,11,15-Tetramethyl, 9,12,15 octadecatrieonic acid, tetratriacontanic acid, triacontanol, elemene, steroidal lactone saponins, spirostanol glycosides, henriacontane, neochlorogenin, neosolaspigein i solaspigenine.

Liście S. torvum posiadają działanie : obniżające ciśnienie krwi, hemostatyczne, przeciwzakrzepowe, wspomagające pracę serca, uspokajające, poprawiające trawienie, przeciwutleniające, moczopędne, przeciwzapalne, przeciwbólowe, larwobójcze, ochraniające wątrobę, przeciwwrzodowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwrakowe, przeciwkonwulsyjne i przeciwspazmatyczne.
Liście te są zazwyczaj spożywane w formie odwarów lub naparów, ale wyciągi alkoholowe są również sporządzane, w celu leczenia : przeziębienia, kaszlu, astmy, gorączki, malarii, reumatyzmu, napadów padaczki, powiększenia wątroby i śledziony, infekcji drożdżycowych, rzeżączki, bóli brzucha, wrzodów żołądka i dwunastnicy, obrzęków, schorzeń prostaty, zainfekowanych ran, nadciśnienia tętniczego, zastoju krwi, bielactwa nabytego, w celu polepszenia laktacji i rekonwalescencji, a także używane są do płukania jamy ustnej przy owrzodzeniach lub próchnicy zębów,
Zewnętrznie odwary z liści używane są do obmywania i okładów na owrzodzenia, krosty, świerzb, krwawienia, rany, oparzenia i wysypki. Kubańczycy stosują na krosty świeży wyciśnięty z liści sok. Świeże zmiażdżone liście S. torvum są również używane w formie okładów na rany i stłuczenia, a ususzone i sproszkowane liście używane są jako posypka dla zatamowania krwawienia. Odwary z liści mogą być również używane do kąpieli dla złagodzenia wrzodów i swędzenia. W Santa Lucia świeże liście używane są do nacierania stóp w celu zwalczenia grzybic. Na Haiti masaż świeżymi liśćmi i nasionami stosowany jest przeciw gorączce.

W Papui Nowej Gwinei, sok wyciskany jest z ogrzanych nad ogniem liści, rozcieńczany z wodą i pity w celu zwalczania bólów głowy i malarii. W Ghanie szklanka odwaru z korzeni i liści Solanum torvum pita jest przed posiłkiem przeciw malarii. W Indiach sok z liści używany jest do obniżania temperatury ciała, ususzone sproszkowane liście spożywane są jako lek przeciwko cukrzycy, pasta z liści używana jest do kąpieli noworodków w celu uchronienia ich przed infekcjami. Z liści i kwiatów Solanum torvum sporządzany jest syrop na przeziębienie.
Na Wybrzeżu Kości Słoniowej, kobiety plemienia Anyi-Ndenye używają liści Solanum torvum podczas 2-3 trymestru (4-9 miesiąc) ciąży, w postaci ,, leczniczych posiłków ''. Ale za to w Południowych Indiach zanotowano ich tradycyjne użycie w celu wywołania aborcji - ,, 3-5ml ekstraktu z liści podawane jest doustnie przez 5 dni ''. W innym dokumencie naukowym, z Medical College w Tamil Nadu, umieszczono informację o tym że liście S. torvum są znane jako skuteczny tradycyjny środek używany dla ,, regeneracji i wyzdrowienia podczas ciąży ''. W Indiach korzenie blisko spokrewnionego Solanum indicum używane są w leczeniu bezpłodności u kobiet. Jako że są to jedyne dostępne informacje, na temat bezpieczeństwa używania tego zioła podczas ciąży. Wnioskować można że używanie liści Solanum torvum jest niebezpieczne jedynie w początkowym okresie ciąży (pierwszy trymestr), ale najlepiej jest zachować ostrożność.

KORZENIE

Niewiele jest badań przeprowadzonych nad zawartością chemiczną korzeni Solanum torvum, ale glikozydy steroidowe (astorvosides A-G) i jurubine zostały z nich wyizolowane.
Korzenie te posiadają działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne i przeciwnowotworowe. I używane są przeważnie w formie odwarów na bóle brzucha, niestrawność, brak miesiączki (amenorrhoea), reumatyzm, zapalenie pęcherza moczowego, choroby weneryczne (rzeżączka, zapalenie cewki moczowej), gruźlicę i malarię. Zewnętrznie stosuje się je na wrzody, rany, krwawienia, oparzenia i wysypki.
Na Filipinach wywary z korzeni Solanum torvum pite są dla zneutralizowania zatrucia, oraz podawane są kobietom po porodzie aby zapobiec utracie krwi. W Malezji zmiażdżone korzenie przykładane są do pęknięć na stopach. W Indonezji, nalewka z posiekanych korzeni zalanych alkoholem z ryżu na dwa tygodnie, jest spożywana na noc (głównie przez młode bardzo szczupłe kobiety) w celu stymulacji przybrania większej masy ciała. W Bangladeszu, połączenie soku z korzeni i liści S. torvum używane jest do leczenia astmy, cukrzycy i nadciśnienia. W Brazylii sok z korzeni używany jest do zwalczania schorzeń wątroby, gruźlicy oraz jako środek przeciw anemii. Nepalczycy spożywają sok z korzeni w celu powstrzymania wymiotów wywołanych osłabieniem. Zmiażdżony korzeń wkładany jest w miejsce ubytków w zepsutych zębach aby powstrzymać bóle zębów. W Indiach w regionie Tripura, proszek z suszonych korzeni używany jest miejscowo na kłykciny - brodawki weneryczne (condyloma). Korzeń Solanum torvum (300 ug/ml) silnie ograniczył produkcję melaniny w komórkach melanoma B16 bez znaczącej cytotoksyczności.